 |
 |
 |
 |
 |
| English | Français | Portugués | Polsky | Español |
Uplynelo juz troche lat od
czasów, gdy w Walencji, hiszpanskim miescie nad Morzem Sródziemnym, zyl Faustino. Bylo
to w latach 1946-1963. Moze wiec nam sie wydawac, iz sa to czasy juz bardzo odlegle.
Jednakze tak nie jest. Daty wyznaczajace poczatek i koniec jego ziemskiego zycia sa wazne
w drugiej polowie XX wieku. Pierwsza z nich - rok 1946 - to pierwszy rok pokoju po II
Wojnie Swiatowej; druga - rok 1963 - to poczatek Drugiego Soboru Watykanskiego.
Faustino byl zwyklym, radosnym chlopcem. Lubil sie uczyc, grac w pilke nozna z kolegami i kuzynami, rozmawiac z przyjaciólmi i rodzicami. Uwielbial jezdzic na wycieczki, spedzac wakacje nad morzem, czytac ksiazki, chodzic do kina... Któryz zwykly chlopiec tego nie lubi?
Przezywal tez chwile trudne... Czasem w swym dzienniku wspomina o malych karach, które otrzymywal od rodziców. Pisze tez o klótniach z siostrami, które jednoczesnie bardzo kocha...
Cóz jest wiec niezwyklego w jego zyciu? Otóz wszystko w jego zyciu jest przesiakniete wielka miloscia Jezusa i Jego Matki. Dzieli sie i rozmawia z Nimi z cala naturalnoscia o wszystkim, co go spotyka: o swych radosciach i smutkach, swych obawach i sukcesach, o ukochanych osobach ze swego otoczenia... A w wieku lat 13 Faustino decyduje, ze codziennie bedzie odmawial rózaniec. Tak pragnie wyrazic swa milosc do ."naszej wspanialej Matki z Nieba.". I wiecej - kilka miesiecy pózniej decyduje sie ."mówic TAK wszystkiemu co dobre.", a w dniu 22 pazdziernika 1960 roku dochodzi do przekonania, ze Bóg go powoluje do zostania zakonnikiem marianista. Odnotowal to w swym dzienniku. Ma wtedy 14 lat. Od tamtego dnia ma dwa wielkie pragnienia w swym zyciu: byc zakonnikiem marianista i zostac swietym. Owe pragnienia beda mu juz towarzyszyc zawsze.
Pelen milosci do Jezusa i Maryi chce odpowiadac i odpowiada calym swym zyciem na Ich wole - jest otwarty i pragnie Im sluzyc calym soba. Owa gotowosc trwa takze przez okres smiertelnej choroby, która pojawia sie niespodziewanie i z cala moca atakuje organizm chlopca. Jest to choroba Hodgkina (choroba limfy), która w latach szescdziesiatych byla wlasciwie nieuleczalna. Rozpoczyna sie kuracja.
Faustino wie, ze jest ciezko chory. I przezywa swa chorobe zjednoczony z Jezusem i Maryja - bardzo tego pragnal. Wielokrotnie nie moze juz pójsc do szkoly, co tak bardzo lubil. Jeden z profesorów przychodzi wiec y lekcjami do domu. Faustino uczy sie z zapalem. Koledzy równiez go odwiedzaja.
Kiedy stan zdrowia nieco sie poprawia Faustino uczeszcza do szkoly i uczestniczy we wszystkich zajeciach, wycieczkach, rekolekcjach. Ostatnie rekolekcje, w których bierze udzial, odprawia ze swymi kolegami na miesiac przed smiercia.
Przez ostatnie dni zycia rozmawia duzo ze swa mama. Modli sie razem z nia. Jego kierownik duchowy, ojciec José María Salaverri, przynosi do domu Komunie Sw.
3 Marca 1963 roku bez jednego gestu cicho i spokojnie oddaje swa dusze Bogu - w ramionach swej ukochanej mamy.
Wszystko w jego zyciu bylo zwykle, normalne. Wszystko. Takze jego pragnienie zostania marianista i bycie swietym. Pragnal tego z calego serca. Przyjmowal od Boga wszystko w swoim zyciu, w kazdym momencie. Wszystko. Od chwili gdy pokochal Jezusa i Maryje.
Wszystko co przezyl, wszystko o czym opowiedzielismy, Faustino opisal w swym Dzienniku. To skarbiec jego ducha. Lektura Dziennika budzi refleksje nad powolaniem czlowieka, moze tez stac sie poczatkiem nawrócenia.
Ksiazki o Faustino w jezyku polskim:
Comisión Faustino
Colegio de El Pilar (Marianistas)
Avenida de Blasco Ibáñez, 33 - 35
46021 - Valencia
Hiszpania
E - mail: faustino@marianistas.org
Página realizada por Javier López (España)
